نوحه خوانی در شهر شاهدیه یزد (ابرندآباد، ارنبا)

بسمه تعالی

عباس، آنان که غربت مرا دیده اند
عباس، بر اشک چشم من همه خندیده اند

پشتم ز غم شکست
چشمت به خون نشست
ساقی بار سفر بست
رنگم پریده است
قدم خمیده است
رفته عزیزم از دست

ابوالفضل آب آورم   ابولفضل دلاورم   ابولفضل برخیز و از جا

ای همه پشت و پناهم، در خسوفی قرص ماهم، یا ابوالفضل ع
تو به رویم دیده بستی، من تو را محو نگاهم، یا ابوالفضل ع

عباس، راضی مشو که لاله ات خسته شود
عباس، راضی مشو دو دست او بسته شود
عباس، بردارم از روی زمین هست تو را
عباس، من بوسه باران میکنم دست تو را

سردار لشکرم، خیز ای برادرم، ای نور چشم خیسم
دل خون چو لاله ام، جان سه ساله ام، با من بیا به خیمه

ابوالفضل آب آورم   ابولفضل دلاورم   ابولفضل برخیز و از جا